مکان یابی سایت های اسکان موقت پس از زلزله (مطالعه موردی منطقه غرب استان تهران)

یکی از مهمترین مسائلی که همواره مورد توجه سازمان های مسئول در مدیریت بحران قرار دارد انتخاب مکانی مناسب جهت اسکان موقت جمعیت های آسیب دیده از سوانح می باشد. بدیهی است عدم رعایت مکان گزینی صحیح ممکن است فاجعه دیگری حتی به مراتب وخیم تر از سانحه اولیه بدنبال داشته باشد. بنابراین لزوم برنامه ریزی، مدیریت و ارائه راهکارهای مناسب در استقرار اضطراری یا موقت جمعیت آسیب دیده قبل از وقوع زلزله الزامی می نماید. هدف از این تحقیق مکان یابی و ارائه روشی مناسب و کارا برای مکان یابی اسکان موقت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) می باشد. به منظور نشان دادن کارآیی الگوی کلی مکان یابی مناسب اسکان موقت پیشنهاد شده در این تحقیق، منطقه غرب شهر تهران به عنوان نمونه موردی انتخاب شده تا مکان یابی مورد نظر در سطح این منطقه صورت گیرد. جهت انتخاب مکان مناسب، ابتدا معیارهای لازم برای مکان یابی تهیه شد. این معیارها شامل دسترسی، نزدیکی به منابع آب، فاصله از گسل ها و رودخانه ها، شیب، نزدیکی به مراکز درمانی و خدماتی و امنیت می باشد. در پایان پس از تلفیق معیارهای لازم و رتبه بندی آنها، تجزیه و تحلیل داده ها از مدل تاکسونومی عددی صورت گرفت و مناطق مناسب جهت اسکان موقت در منطقه غرب تهران مشخص شد. کلمات کلیدی: اسکان موقت، مکان یابی، gis، تاکسونومی عددی، منطقه غرب تهران